Autor čuvene sevdalinke "U lijepom starom gradu Višegradu" i još 800 šlagera je Dragiša Nedović, umetnik iz Kragujevca. On je muzičar, kompozitor, tekstopisac i tvorac pesama čja autentična vrednost čini deo jugoslovenske kulturne baštine.

Dragiša Nedović je svojim pesmama, obogaćenim autentičnošću i tradicionalnim motivima, zaslužio da ga stručnjaci prepoznaju kao deo jugoslovenskog kulturnog nasleđa u oblasti narodne muzike.

"Proljeće u Mostaru"

Iako su mu tokom života osporena autorska prava, mnoge pesme su stekle status narodnih. U njegovom "plavom koferu" pronađeni su rukopisi sa tekstovima pesama koje je neumorno stvarao. 
 

 

Zlata Petrović posle veselja kod Đanija dobila lekciju od sina!

 




Prof. Dr. Dragan Bataveljić, autor monografije "Dragiša Nedović – život i delo", u svojoj knjizi je dokazao autentičnost Nedovićevih pesama. On ističe da je osećao potrebu da piše o ljudima i krajevima nekadašnje zajedničke države s kojima se susreo.

"Kada je živeo u Bosni, pisao je pesme iz tog kraja, ako je živeo u Dalmaciji, onda je pisao pesme o njoj, zbog čega je ostao zabeležen u jugoslovenskoj narodnoj muzici. Kažem jugoslovenski jer se Nedović može nazvati prvim i možda jedinim tekstopiscem i kompozitorom jugoslovenske narodne muzike", kaže Bataveljić.

Pored pesme "U lepom starom gradu Višegradu" iz Nedovićevog "Bosanskog ciklusa", tu su i druge poznate sevdalinke poput "Iz Bosne se jedna pesma čuje" i "Prođoh Bosnom kroz gradove", inspirisane Dalmacijom i Dalmatincima. Komponovao je i poznate pesme kao što su "Kad si bila mala Mare", "O lijepa stranče", "O bijela lađo" i mnoge druge.

"Mnogi su mislili da su te najpoznatije pesme iz Hrvatske, Bosne i Hercegovine i Srbije narodne, a zapravo su to bila njegova izvorna dela. Naravno, tu su 'U prekrasnom starom gradu Višegradu' i 'Kad si bila mala Mare', Korčula, U Opatiji, Dubrovniku, Splitu, rodnom gradu, Ča, ča, ča su dva dečaka, koja se i danas pevaju i izvode dalmatinske klape", kaže on, Bataveljić.





 



Njegova pesma "Stani, stani Ibar vodo" takođe pripada njemu, dok je svoju Šumadiju opisivao u pesmama poput "Lijepe li su Gružanke", "Tekala je reka Lepenica", "Dole kod Topole se berbu vinogradi", "Dole stara vodenica na Moravi", "Jadni prijatelj" i mnogim drugim pesmama čiji su tekstovi i muzika ispunjeni emocijama.









Iako je preminuo početkom 1966. godine u Kragujevcu, njegove pesme i danas se pevaju širom bivše Jugoslavije. Dragiša Nedović se smatra jedinim pravim autorom jugoslovenske narodne muzike.

"Imate mnogo uspešnih tekstopisaca koji su ostavili dela od trajne vrednosti, ali su se fokusirali na svoje rodno podneblje, bilo da je reč o Makedoniji, Crnoj Gori, Dalmaciji ili Bosni i Hercegovini. Samo je Nedović jedan od retkih ljudi koji je putovao Jugoslavijom i verovatno mu je to bila inspiracija. Gde god da je bio, ostavljao je pesme koje su opisivale krajeve, ljude i emocije", zaključuje Bataveljić.






 
 

Aleksandra Prijović: Zaslužila sam ovo! Svi su koštali više od mene!